Mi ultimo semana en Salamanca!

Hola,

Ik ben sinds twee weken weer in Salamanca voor de laatste weken van mijn Spaans cursus. Inmiddels is de laatste week alweer aangebroken..
De laatse 2 weken in Barcelona zijn iets anders verlopen dan gepland, zoals ik de vorige keer al had aangegeven.

De laatste 2 weken heb ik ongeveer om de twee dagen in een ander hotel geslapen. Gezien de hoeveelheid spullen die ik inmiddels heb verzameld was dit bepaald geen pretje. Ik kon ook 3 weken niet wassen, dus alllllll die kleren waren toch nog ergens goed voor haha. Buiten de hotels heb ik ook nog 5 dagen bij een collega van mijn neefje mogen slapen. Super aardig, aangezien ik haar nog nooit gezien had. Nadelen van hotels is dat je 3x per dag moet gaan uiteten, en hoogseizoen in Barcelona is een duur grapje.

Een ander nadeel van in een vreemde stad wonen zonder te studeren of te werken is dat je vrijwel geen mensen ontmoet. Met dank aan alle Maastrichtenaren die de afgelopen weken in Barcelona op bezoek waren of woonden ben ik de weken toch wel door gekomen. Als eerste waren Timo en Louis op bezoek. Samen met hun heb ik een vespa tour gedaan. Super leuk! Als eerste zijn we de bergen door gereden op zoek naar een of ander kasteel. Louis heeft zelf een tijdje in Barcelona gewoond dus die wist het allemaal wel te vinden. Dachten we hahaha. Nadat we twee uur over een berg hebben gecrossed is Timo voorop gaan rijden en vonden we een ander kasteel met mooi uitzicht. Het kasteel waar we eigenlijk naar op zoek zijn hebben we dus nooit gevonden hahaha. We konden over de hele stad heen kijken. Daarna zijn we door de stad gaan rijden en naar een strandje verderop: Bogatell. Véél leuker en rustiger dan Barcelona beach, waar 230482308 toeristen op elkaars schoot liggen.

Verder heb ik niet echt meer iets speciaals gedaan in Barcelona dan uiteten gaan, naar het strand gaan, winkels bekijken en op stap gaan. Op stap gaan in Barcelona is heel anders dan in Salamanca. Het uitgaansleven van Barcelona bestaat voornamelijk uit clubs en dat van Salamanca uit barretjes en cafe’s. Dat is niet het enige verschil. De prijzen voor drankjes verschillen ook van dag en nacht. Zo kost een drankje in Salamanca tussen de 1 en 7 euro (en van varrieert het van shotjes tot n liter), en in Barcelona begint het bij zo’n 10 euro plus je moet overal entree betalen.

Als laatste kwamen Dennis, Mike en Tom richting Barcelona. We zijn gezelllig gaan uiteten en opstap geweest met als resultaat dat de dag erna voor niet nader besproken personen erg heftig was. Zo’n metro ritje is niet niks met een behoorlijke kater hahaha. Op zaterdag zijn we naar het strand van Bogatell geweest om een aantal uurtjes siesta te houden. ’s Avonds na lang zoeken op internet een leuk restaurantje gevonden in een kleine zijstraat bij het strand in de buurt. De eigenaar was een franse jongen, beetje brutaal. Hij werd boos toen we niet meteen al zijn specialiteiten bestelde, maar voor de eeste ronde voor andere gerechten koos. ‘’Je kwam niet naar zijn restaurant om iets anders te eten dan zijn specialiteiten’’. Beetje apart, maar het eten was heel lekker. ’s Avonds afscheid genomen van de jongens en richting het hotel gegaan voor de laatste uurtjes slaap in Barcelona, want de ochtend erna zou ik terug vliegen.

Ik was heel blij dat ik weer terug kon naar Salamanca: eigen kamer, eigen sleutel, hoef met niemand rekening te houden en ik hoefde niet meer 3x per dag uiteten te gaan. Hoewel Salamanca en Barcelona in hetzelfde land liggen, doe ik er bijna net zo lang over om van Maastricht (thuis) tot aan Salamanca (thuis) te komen. De reis ging prima. Ik landde op terminal 4 in Madrid en moest vanuit daar binnen 45 minuten mijn koffer ophalen en naar terminal 1 zien te komen. Toen na 20 minuten mijn koffer nog steeds niet was aangekomen begon ik het een beetje warm te krijgen: mn hele leven zit tenslotte in die koffer (hahaha) en ik moest een bus halen. De bus missen is hier ook niet fijn: weer 30 euro opnieuw betalen en 3 uur wachten op een bankje. Uiteindelijk kwam mn koffer als laatste en ben ik snel naar de bus gerend die me naar T1 zou brengen. Gelukkig allemaal net gered.

Toen ik de bus in liep werd ik aangestaard door een blonde jongen alsof hij de tweelingzus van zn vriendin tegen kwam. Toen ik ging zitten draaide hij zich ongegeneerd om en bleef 5min. staren, totdat hij uiteindelijk zei: jij bent nederlands he?????? Vandaar zijn gestaar.. al had hij het zelf niet helemaal in de gaten geloof ik. Ik geloof dat dit de eerste keer is dat ik voor een kaaskop word aangezien, dus moet je nagaan hoe licht mijn haar is geworden. Tijd voor de kapper. Vervolgens heeft hij 2,5 uur aan een stuk door gepraat.. zo’n bus reis kan lang duren kan ik je vertellen.

Eenmaal aangekomen in Pinzones kon mijn dag niet meer stuk. Totdat ik de deur van mijn appartement en kamer open deed. Het hele appartement was zo smerig, nog veel viezer dan voordat ik weg ging. Alles was kapot. Toen ik dacht dat dat erg was, viel ik bijna flauw toen ik mijn eigen kamer zag. Mijn hele kamer was gesloopt en overal lag eten te rotten (incl. op het bed). Na alle stress van de afgelopen twee weken wist ik echt niet meer waar ik het moest zoeken. Uiteindelijk heb ik ergens in een andere kamer op de grond geslapen, wachtend totdadt ik iemand te pakken kon krijgen die er iets aan kon doen. Uiteindelijk heeft mijn school het moeten regelen. Het hele appartement werd gepoetst (lees: alles werd weg gesmeten). Ik was heel vrolijk om te zien dat alles schoon was, zo schoon had ik het nog nooit gezien namelijk, totdat ik om 21u thuis kwam en wilde gaan koken. Alsof het allemaal nog niet genoeg was, was al mijn eten verdwenen. Heel fijn, aangezien ik de dag ervoor voor 60euro aan eten had gekocht. In eerste instantie dacht ik dat ze het gewoon hadden weg gegooid, maar inmiddels zijn we tot de conclusie gekomen dat ze poetsers het gewoon gestolen hebben, aangezien alles nog dicht was en de rest van de kasten wel nog gevuld waren. Op dat moment was ik er helemaal klaar mee. Mijn school heeft meteen geregeld dat ik ergens anders kon gaan wonen. Super fijn dat ze er zo snel iets aan hebben gedaan.

Twee weken geleden zijn pap en mam in Salamanca gearriveerd. Was wel fijn om ze te zien. Pap heeft me meteen geholpen met verhuizen. Inmiddels woon ik in het centrum: 5min van school en 5 min van plaza mayor (vergelijkbaar met het vrijthof). Ideaal want nu kan ik 45 minuten langer slapen . ’s Avonds zijn we gaan eten bij een heel leuk restaurantje dat net buiten het centrum ligt. Grootste biefstuk gekregen die ik ooit geizen heb (twee man die hem met moeite opkregen), goede wijn en rosé voor 2 euro per glas en goede service.
Ook Eva en Paul zijn sinds vrijdag in Salamanca. Op de zaterdag hebben ze ons meegenomen voor tapas, zoals de spanjaarden het doen: verschillende tapas in verschillende tapas barretjes. En als echte Salmantina (woord voor iemand die uit Salamanca komt, vrouwelijk wel) wist Eva wel waar we naar toe moesten!

Moet zeggen dat het ook wel handig is om je ouders op bezoek te krijgen in een hotel. Heb er natuurlijk even gebruik van gemaakt: bubbelbad, bad, sauna en airco . En de eerste 15 kg aan kleding is al richting huis. Al vrees ik dat ik het met 35 kg nog niet ga redden haha.
Vorige week is Anniek een paar dagen op bezoek geweest. Hebben vooral veel gegeten, gechilled en gezwommen! In de tijd dat ik naar school ging heeft Anniek de toeristische dingen gedaan. Ik wist niet zeker of ik hier mensen mocht laten logeren (kreeg dé wenkbrouw van het meisje die over dit huis gaat) dus dat was nog even spannend met stiekem doen. Uiteindelijk is alles goed gegaan en heeft ze niks gemerkt haha.

Inmiddels woon ik ook alleen in het appartement. Mijn twee huisgenoten zijn een week geleden vertrokken. Opzich is de rust wel fijn, maar het is ook wel saai en sinds gister ook wel een beetje eng. Gister toen ik thuis kwam stond de voordeur wagenwijd open.. waarschijnlijk is er ingebroken, aangezien er niemand anders binnen is geweest en ik de deur had afgesloten. Gelukkig had ik alle waardevolle spullen bij me en had ik mn laptop goed verstopt dus er is geloof ik niets gestolen.
Het Spanje avontuur zit er alweer bijna op: nog maar 7 dagen en ik ben weer in Nederland. Moet zeggen dat ik steeds meer zin krijg om weer naar huis te gaan. Niet voor het weer, maar ik wil weer mijn eigen spullen kunnen gebruiken , rijden (veel te veel gelopen hier, alles doet pijn haha) en ik geloof dat ik weer naar school wil (nu zullen bepaalde mensen wel gaan lachen ;) ).

Vandaag is het laatste meisje waar ik echt mee om ging vertrokken, dus ken niet meer echt mensen. Heb wel wat mensen leren kennen van mijn oude appartement, maar dat is toch anders, vooral nu ik er zelf niet meer woon. Daarbij komt ook dat voor hun alles nog nieuw is en ik het allemaal wel een beetje heb gezien met het stappen. Dat is trouwens ook een reden waarom ik wel weer naar huis wil. Nooit gedacht dat ik het ooit zou zeggen: ik ben uitgefeest (haha). Ik ga wel nog gewooon mee, want het is nog altijd gezelliger dan alleen thuis zitten iedere dag.

Morgen is mijn laatste dagje school: nog 4 uurtjes en dan heb ik 5 dagen vakantie voordat ik weer terug vlieg. Die dagen ga ik voornamelijk spenderen aan het zwembad, want ZO bruin ben ik nog niet, en moet natuurlijk wel bruiner terug komen dan jullie ;). Ik ben maar twee dagen thuis voordat ik alweer een week op introductie kamp vertrek dus veel tijd om thuis te zijn heb ik niet!

Dit was mijn laatste verslagje. Ik wil graag iedereen bedanken voor het lezen van alle verslagen en voor alle leuke reacties die ik van iedereen heb gekregen.

Hasta luego en tot volgende week!

xx Dani (Mijn spaanse naam haha)